Występują niemal na całym świecie. Są smaczne, zdrowe i znajdują ogromne zastosowanie w produkcji wielu przetworów. Są znane od najstarszych początków cywilizacji, dlatego często uważane były za dar od bogów. Co jeszcze warto wiedzieć o winogronach? Sprawdźmy!

Winogrona to owoce, które kochają słońce i ciepło. Jest więc rzeczą naturalną, że są powszechnie uprawiane w obszarze śródziemnomorskim, gdzie mają komfortowe warunki do wegetacji. Oczywiście istnieją odmiany bardziej tolerancyjne, które zawędrowały dalej na północ, nawet do Polski. W naszym kraju upodobały sobie szczególnie okolice Zielonej Góry – polskiej stolicy winobrania – ze względu na najkorzystniejszy klimat. Ale są też odmiany jeszcze bardziej odporne, uprawiane nawet na północ od Polski. Te jednak zwykle posiadają drobne i dość cierpkie w smaku owoce. Z uprawą winogron najczęściej kojarzą nam się takie państwa, jak Hiszpania, Francja, Włochy czy Grecja. Są to jednakże owoce powszechne na wszystkich kontynentach (poza Antarktydą oczywiście), a do potentatów w ich produkcji należą m.in. USA, Argentyna, Chile, Chiny, Indie, Australia i RPA.

To bez wątpienia jedne z najsmaczniejszych owoców świata, a bogactwo odmian, zarówno białych, jak i ciemnych, to także bogactwo przeróżnych smaków, wśród których dosłownie każdy znajdzie coś dla siebie. Niewątpliwą zaletą winogron jest to, że w dobie powszechnej globalizacji rynku są one dostępne przez cały rok. Warto więc po nie sięgać o każdej porze roku. Godne polecenia są szczególnie w upalne dni, ponieważ doskonale nawadniają organizm, a przy okazji dostarczają sporo cennych węglowodanów (m.in. glukozę i fruktozę). Naturalnie lista składników odżywczych w winogronach jest dłuższa i zawiera także białko, błonnik pokarmowy, fosfor, magnez, wapń, potas, jod, żelazo, miedź, cynk, mangan oraz witaminy: C, B1, B2, B3, B6, B9, A i E. I choć poszczególne wartości tych związków nie są przesadnie imponujące, to razem wzięte tworzą dość korzystny mix dla organizmu.

Spożywanie wina (w umiarkowanych ilościach oczywiście) oraz surowych winogron zalecane było już w starożytności, m.in. w tradycyjnej medycynie chińskiej, indyjskiej (Ajurwedzie), a także przez wybitnych lekarzy kultury antycznej, jak np. Hipokrates. Starożytna Grecja nie mogłaby wręcz istnieć w swej postaci bez winogron, czego dowodem jest chociażby Dionizos – bóg winnej latorośli. Dziś wiemy, że w owocach winogron występują związki polifenolowe, posiadające właściwości przeciwutleniające. Ich spożywanie doskonale wpływa na serce, układ krwionośny, układ oddechowy i pokarmowy. Winogrona są odpowiedzialne za tzw. paradoks francuski, zdefiniowany pod koniec ubiegłego wieku. Istotą paradoksu była dieta Francuzów, która – choć bogata w tłuszcze i produkty ciężkostrawne – jednocześnie zapewniała dobrą kondycję, dzięki spożywaniu wina.